Bristol - Polacy w Bristolu, w Anglii.

PinkPigi5

Ja myśle że każdy pojęcie:"skromnie"moze interpretować na różne sposoby.Bo skromnie to nie oznacza biednie.Moim zdaniem można żyć skromnie a zarazem normalnie.To wszystko tylko zależy od danej osoby.Czy jest oszczędna.I czy ważniejsza jest dla niej nadmierna konsumpcja czy marzenia i cele.

splona

każdy musi sam wyważyć mocne i słabe strony życia tu, czy tam, wszędzie może być nieźle czy świetnie i nigdzie pewnie nie będzie zawsze kolorowo

Justynka111

Zycie w Angli jest ciezkie bo przede wszystkim trzeba sie odnalezc w tym kraju. Zastanowmy sie jednak nad tym czy lepsze jest zyc tutaj w Polsce gdzie uczysz sie i pracujesz za marne grosze. Po skonczeniu nauki pracujesz dalej za te grosze i jezeli chcesz zyc na wlasna reke, odciac sie od rodzicow to na wlasna reke jest ciezko . Czy nie lepiej jest robic to samo w Angli? tylko wyglada to lepiej materialnie nawet przy najnizszej stawce.I tak wszystko zalezy do tego jak trafisz jednym sie uklada drudzy wracaja...Jezeli chodzi o ludzi i zycie towarzystkie to mysle ze jest ciezko ale to zalezy z kim mieszkasz i czy masz wokol siebie kogos z rodziny wtedy nie powinno byc zle. Takie jest moje zdanie ..moze zmieni sie ono jak wyjade ale wtedy napewno napisze i podziele sie moimi spostrzezeniami:)

monster

Mam nadzieję że tak zrobisz acz zastanawiam się jak wszyscy sobie układacie tutaj życie w pracy Inny kraj Inna mentalność Inna płaca Acz czy płaca to wszystko ??

Justynka111

Nie to nie wszystko w gre wchodza inne rzeczy. Nie ma co ukrywac jedziemy tam przede wszystkim po to zeby nam bylo lepiej materialnie. Oczywiscie ze wszystko jest tam inne i jezeli sie nie odnajde to wroce zobaczymy jak to bedzie Moje zdanie moze sie zmienic bo nie wiem jak to jest bylam tam tylko na ferie i tylko odpoczac a zycie to co innego. A jak Tobie sie tam układa i jakie byly poczatki? Pozdrawiam

splona

a ja chciałabym choć na chwilkę do Krakowa, gołębie na Rynku nakarmić, popatrzeć wokoło, pooddychać, poszwędać się i wrócić..... ale w życiu jak to w życiu........ w każdym razie Bristol to też ładne miasto, a karmić można mewy

monster

Myśleliście o życie pół na pół w Anglii i Polsce ?

nihili

Myslisz Monster że się tak da? Zawsze się do czegoś przywiążesz, albo coś Ciebie przywiąże Smile

gabriela

a nie próbowaliście sobie stworzyc takiej listy - że tak powiem , pewnych powodów, problemów z którymi borykacie sie w angli a które przywiodły by was znów do kraju bo może gra nie jest warta świeczki, może te pieniądze nigdy nie wynagrodza wam tej tesnoty, czy brako popczucvia aklimatyzacji????

nihili

Ja z mężem jak wypisaliśmy za i przeciw siedzenia w Anglii to pół miesiąca poxniej już bylismy szczęśliwie w Polsce Smile

gabriela

a traktójesz to jako błąd, porazkę czy raczej szanse którą wykozystaliście sprawdziliście i to nie dla was czy jednak wy nie podołaliście? choć nie wiem czy to nie poprosu zdrowy rozsadek i korzenie?

ste100

Minął chyba z rok od mojej wypowiedzi - no i stało się - przyjeżdżamy do Bristolu 17-ego. Rzuciliśmy śmieszną pracę która na nic nie pozwalała i spróbujemy. Cóż, czy mamy coś do stracenia ?...

nihili

Gabriela ty była chyba jednak z trafniejszych decyzji w naszym żyeciu. Teraz jesteśmy razem 24 h na dobę, razem pracujemy, jemy, zajmujemy sie dzieckiem. Mamy normalny dom, normalne życie. Bez strasznej pogoni za pieniądzem.

Oczywiście rozumiem ludzi, którzy wyjezdzają za granicę bo twierdza że w Polsce nie mają na nic szans. To kwesta tego gdzie czujesz się lepiej i tego co chciałabyś osiagnąć w życiu. W Anglii byliśmy kilka bdobrych lat i juz za przeproszeniem rzygaliśmy angielskim, mentalnoscią anglików, jedzeniem - chciało sie polskiego. Najlepsze jest to że teraz tych wszystkich rzeczy nam brakuje, ale nie na tyle żeby wrócić do Anglii. Zaczelismy doceniać fałszywie uśiechnięte tważe ludzi na ulicach, ale zawsze usmiechnięte, jedzenie, a szczególnie kebaby Very Happy

Ale w Polsce czuje się lepiej psychicznie. To ogromny komfort Smile

Ania87

i ja tego komfortu zazdroszcze. sama marze o wyjezdzie do Polski....

kriso

miałem z żoną jak na polskie warunki dobrą żeby nie powiedzieć b.dobrą prace.Niestety mimo to z biegiem czasu i wzrostem kosztów utrzymania jedno dziecko potem drugie zaczeło brakowac coraz bardziej brakować pieniędzy.zastanawialiśmy się może to my coś nie tak robimy ale nie to nie była nasza wina.dwie osoby pracują a na coraz mniej nas stać,znacie to ?wyżuty sumienia i raty raty bo 2 tygodnie wczasów żeby dzieci coś zobaczyły.decyzja wyjazdu ,najpierw sam do Islandi,wszystko spoko tylko żona stwordziła że z dziećmi się tam nie widzi.powrót.Anglia bo tutaj znajomi znowu sam cholerna tęsknota ,przeklęte soboty i niedzele bez żony i dzieci.w sumie 12 miesięcy teraz już 4 m jesteśmy razem mam prace może nie najlepszą,brak języka ,ale jednakmamy spory socjal .nie wszystko jest ok są paskudne dni i zwątpienie ale są i dobre w sumie nie żałuje .historia jakich wiele.nie wiem tak sobie to napisałem wybaczcie